Wszystko zaczęło się jeszcze w poprzednim stuleciu!!! W roku 1990 niewielka „garstka” licząca około 20 osób, pod przewodnictwem pana Zygfryda Budzyńskiego, chciała wziąć udział w Pieszej Poznańskiej Pielgrzymce na Jasną Górę. Wtedy jednak nikt nawet nie marzył o tym, że ze Śmigla może wyjść samodzielna grupa. Śmigielanie dotarli wiec pieszo do Leszna, gdzie dołączyli do grupy „28”, z którą kontynuowali pielgrzymi szlak.
W sierpniu 1991r. Polska miała zaszczyt być gospodarzem Światowych Dni Młodzieży. Uroczystości odbywały się w Częstochowie pod przewodnictwem papieża Jana Pawła II przyciągnęły tysiące młodych nie tylko z Polski, ale i z całego świata. wzięli w nich udział także pielgrzymi ze Śmigla i okolic (ok.50 osób), tym razem jednak dołączyli do grupy, „19” z którą piechotą „pognali” do Częstochowy. Zasilali też czynnie szeregi służb porządkowych, drogowych oraz medycznych. To właściwie Światowe Dni Młodzieży stały się czynnikiem, który sprawił, że zaczęto bardzo intensywnie myśleć o tym, by w roku następnym ze Śmigla mogła wyruszyć samodzielna, zorganizowana grupa, która już z własnym „szyldem” i przewodnikiem padnie u stóp Pani Jasnogórskiej. Głównymi inicjatorami tego pomysłu byli min. Piotr Filipowicz, Roman Stachowiak oraz wspomniany już wcześniej pan Zygfryd Budzyński. Ale sprawy organizacyjne nie układały się najlepiej i tylko nieliczni wierzyli w to, że marzenia o powstaniu śmigielskiej grupy się ziszczą. Z dystansem podchodził do tej sprawy nawet ówczesny kapelan – ks. Ludwik Maćkowiak, ale jak się wkrótce okazało, włożył całe swoje OGROMNE serce w to, by pomóc „zapaleńcom”. Po wielkich trudach grupa wreszcie doczekała się rejestracji, lecz początkowo pod numerem „32”, gdyż był to – jak twierdzono – „pierwszy wolny numer”. I wszystko byłoby super, gdyby nie fakt,że grupa potrzebuje przewodnika – księdza, a żaden ksiądz, z różnych względów, nie chciał przewodniczyć grupie „32”. Znów zapanowało zwątpienie. Ostatnią „deską ratunku” stał się ks. Stanisław Tokarski – ówczesny proboszcz Dżeczkowa (obecny proboszcz Racotu), który mimo, iż kilka tygodni wcześniej uległ poważnemu wypadkowi i jego stan zdrowia pozostawiał wiele do życzenia zgodził się zostać przewodnikiem grupy, śmigielskiej, która w 1992r. Z tego też miasteczka wyszła po raz pierwszy.
Od 1993r. Grupie przewodniczył wikariusz śmigielskiej parafii p.w. Św. Stanisława Kostki, ks. Piotr Zawidzki. W 1994r. Po rozdzieleniu grup na poznańskie i opalenickie, nasza grupa (wtedy „32”) otrzymała nr „17” pod którym do tej pory istnieje, działa, i szaleje… Po raz ostatni ks. Piotr przewodniczył nam w roku 1999. Był to rok wyjątkowy dla nas, gdyż mieliśmy zaszczyt jako pierwsi upaść krzyżem u stóp Matki Boskiej. Ogromnym przeżyciem była też „obstawiana” przez naszą grupę msza św. na wałach, a także przygotowane przez nas czuwanie w kaplicy Matki Boskiej, które odbyło się w nocy z 16 na 17 lipca.
W roku 2000 przewodnikiem ” siedemnastki” został ks. Jarosław Klupś, który w latach 2000-2002 był wikariuszem parafii p.w. Św. Stanisława Kostki w Śmiglu, a obecnie jest wikariuszem parafii p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Środzie Wlkp. Od roku 2001 pielgrzymował z nami ks. Krzysztof Ratajczak ( tzw. półprzewodnik ), w roku 2002 wikariusz parafii p.w. Świętego Ducha w Kościanie, a obecnie wikariusz parafii farnej w Gostyniu. Należy tu zaznaczyć, że już od kilku lat skład Grupy 17 rozszerza się o coraz to liczniejszą „ekipę” kościańską, należącą przede wszystkim do wspomnianej już parafii p.w. Świętego Ducha.
Dnia 6 lipca 2002 na pielgrzymi szlak wyszliśmy dwoma równoległymi grupami: ze Śmigla i z Kościana a następnie śmigielacy i kościaniacy spotkali się w niedalekim Drzeczkowie i już razem wędrowaliśmy pod Jasnogórski szczyt by pokłonić się Przenajświętszej Maryi.
Od roku 2004 Kościan rozpoczyna wędrówkę pielgrzymkowym szlakiem dzień wcześniej tj 5 lipca i następnie udaje się na nocleg do zaprzyjaźnionego Śmigla. Co roku w dzień przyjścia Kościana śmigielscy pielgrzymi organizują „Pogodny wieczór” na „wiatrakach” aby w radosnym śpiewie, modlitwie i zabawie spędzić miło wieczór.
Od 2006 roku naszej wspaniałej grupie przewodniczył ks. Adrian Bączyński, zaś po nim schedę w 2013 roku przejął ks. Dawid Wasielewski, który jest „wychowankiem” naszej grupy i prowadzi nas do tronu Jasnogórskiej Pani do dnia dzisiejszego 🙂
Ania Podbylska
